Nieuwe reclamebanner

Sinds gisteren heb ik de banner van Bol aangepast. Ik wist niet beter of deze was gewoon zichtbaar voor iedereen. Dat bleek dus niet zo te zijn. En dat is jammer. Bol is bekend in heel Nederland en veel mensen bestellen er.

Ik heb een banner van Bol om een graantje mee te pikken en zo extra inkomen te verwerven. Wie via deze banner zijn bestellingen bij Bol plaatst geeft mij een kleine bonus. Dat werkt ook zo bij sites van kleine en grote bedrijven met banners. En het werkt ook zo bij particulieren die bloggen of een  eigen website hebben.
Dat vertel ik je er dus eerlijk bij nu ik je vraag om via deze banner je Bol bestelling te doen.

Voor jou en jouw bestelling verandert er verder niets. Blijft alles zoals jij Bol kent.

Heb jij reclame op jouw site of blog? Of verdien jij op een andere manier extra inkomsten via internet? Zou jij je vrienden familie  bekenden op deze manier een extraatje bieden?

Toch maar geen nieuwe slippers

Bij ons in de stad wordt het winkelbestand klein.
We hebben we gelukkig nog wel verschillende schoenenwinkels. Schoenketens voor een superbudgetprijs en schoenzaken met de podotherapeut in huis. Deze laatste heeft aan de overkant, schuin tegenover zijn pand nog een winkel open met de opruimingsschoenen. De zogenaamde restmodellen. Daar wil ik nog wel eens kijken. Kwaliteitsschoenen voor een leuke prijs. Vaak heb ik met mijn maatje 37 heel veel geluk.

Al heel lang hoop ik tevergeefs dat een bepaald model Wolky slippers eens in de aanbieding komen. Maar ja, t zijn de basisslippers. Die komen niet in de aanbieding.

Vorige week zag ik tot mijn verrassing mijn model slipper in die restmodellenwinkel! Deze foto's verdienen niet de schoonheidsprijs, maar die waren even gauw gemaakt om via Watsapp aan manlief te laten zien. En hem vragen hoe hij ze vond. Ook omdat ik zelf zo twijfelde over de maat. En als hij nou zou zeggen dat hij ze spuuglelijk vind had dit mijn beslissing ook geholpen.

Nu voor half geld! Kleur is niet mijn eerste keuze maar ook goed te doen. En ook nog in mijn maat, maat 37....Dacht ik. Maar ik twijfelde toch. Heel lang. Zal ik wel? Is t beter van niet? Als ze straks toch te klein blijken worden ze nog duur.
Ik ben toen naar de overkant gelopen om dit model in maat 38 te passen. Heb het ook eerlijk opgebiecht dat ik daarom kwam passen. Maar ik ben blij dat ik dit gedaan heb. Deze moest ik toch echt een maat groter dan mijn normale maat. In 38 dus.
Helaas.
Deze slipper stond er alleen in maat 37.
En voor de volle prijs vind ik ze toch echt veel en veel te duur. Ook dat gaf ik aan. De verkoper berekende dat als je deze kwaliteitsslipper een jaar of 3 gebruikt, het je nog geen 40,- per jaar kost. Dan ziet het er toch heel anders uit, stelde hij. Dat is ook wel zo, maar mijn slippers van 20,- gaan ook 3 jaar mee. De Wolky's kunnen misschien langer meegaan, maar ik weet nog niet hoe zij mij gaan bevallen. En om dan de volle prijs te betalen?

Heb jij ook wel eens zoiets? Ergens je zinnen op gezet en het komt er toch maar niet van?

Thermostaat van slag. 9 tips rondom de overgang.

De thermostaat is van slag.
Enkele keren per dag slaat deze aan en gaat op vol vermogen! 's Nachts ook.

Nou had ik toch helemaal verwacht dat als je in de menopauze komt je klaar zou zijn met de overgang. De menopauze is als je een jaar niet ongesteld geweest bent.
Ik helemaal aftellen tot t jaar om zou zijn. Dan zou ik uit de overgang zijn. Dacht ik. 
Maar juist nu is mijn thermostaat van slag geraakt. Warm-koud. Vest aan-uit. Dekbed op-af.

Ik heb amper gegoogled op de overgang. Want als je dat doet ga je bijna dood of durf je op z'n minst geen adem meer te halen. Zoveel klachten en kwalen komen er om de hoek kijken en worden al dan niet terecht toegeschreven aan de overgang.
En als je het allemaal toch leest ben je heel lang in de overgang. Je rolt zo van je pubertijd de overgang in. En die kan wel weer tot je 70e duren. Ben je mooi klaar mee.

Maar goed, als ik wel wat meer gegoogled had, had ik nu misschien eerder geweten dat het allemaal nog niet over is. Dat er nog zoiets bestaat als post-menopauze fase.
Iedere vrouw weet dat als je frequentie van je ongesteldheid begint te rommelen, je dan zeker in de overgang zit. Vaak is t lichaam al veel eerder begonnen met de overgang, maar hadden we t nog niet helemaal door. Ik niet in ieder geval. Voor mij was de frequentie de graadmeter.

De post-menopauze fase is dus als je een jaar of langer niet meer ongesteld geweest bent. Nou vind ik er niks aan om dit op internet rond te bazuinen, ook al overkomt het iedere vrouw, maar ik had wel zoiets van; Heb jij dat ook? Dat je dacht er van af te zijn en toen pas je thermostaat ging rommelen?

Ik ben wel allerlei tips  tegengekomen die ik hier met je wil delen. Ik ga geen tips vermelden die je zeggen dat je dit of dat supplement moet nemen omdat t helpt tegen de klachten. Ik kan hiervandaan niet uitzoeken of dit ervaring is, of een verkooppraatje.

Tips rondom de overgang;
 -Vermijd overmatig gebruik van conserveringsmiddelen, cafeïne, theïne, suiker, alcohol, pittige en hete kruiden. Door dit te vermijden of verminderen zal het aantal opvliegers en de misselijkheid verminderen en de nachtrust verbeteren.
- Draag katoenen kleding en ondergoed. Dit voelt veel minder snel plakkerig en zweterig.
- Draag laagjes. En vestjes. Die kun je overal en snel aan en  uit doen.
- Gun jezelf rust. Ga op tijd naar bed. Ruim 2 uur voor t slapen gaan geen laptop of mobieltje meer gebruiken. En kun je na twee uurtjes slaap niet meer verder slapen? Ga er gewoon even uit, drink n beker warme melk en duik er weer in.
- Gun jezelf ook rust door af en toe de natuur in  te gaan. Een boswandeling, of op je gemak tuinieren. Pas ervoor op dat je jezelf tijdens het wandelen of tuinieren jezelf geen tijdsdruk oplegt. Ga jezelf niet opjagen.
- Leg bij opvliegers in bed je voeten eens op het dekbed, terwijl de rest van je lichaam onder de dekens blijft. Binnen vijf minuten ben je weer lekker afgekoeld, zonder het gelijk weer steenkoud te krijgen.
- Blijf in beweging. Net zo fanatiek of rustig als je zelf wilt en waar je je lekker bij voelt. Als je maar beweegt.
- Wees lief voor jezelf. En dan bedoel ik niet dat je jezelf moet gaan verwennen met een dikke reep chocola. Maar een keertje lekker extra lang douchen, eens nee zeggen tegen een verzoek, sta jezelf toe dat je eens moe bent of in de mineur. Blijf hier niet in hangen.
- Geef jezelf de tijd om te genieten van het kleine: Die peuter die naar je lacht, die hommel tussen de krokussen, die koolmees bij het nest, die merel op het huis zit te fluiten.

Er zijn er vast nog veel meer....Welke tip heb ik hier nog niet genoemd?

Geslaagd op de vrijmarkt

Ik vind het heerlijk om over de vrijmarkt of een rommelmarkt rond te struinen. Koningsdag is vaak de topdag van het jaar.
En het mooiste is dat ik er niet eens zo ver voor hoef te reizen; Gewoon in mijn eigen stad is de markt groot genoeg om iets leuks te vinden. En voor de vrijmarkt hoef je geen entreegeld te betalen. Je hebt hier in de stad soms ook rommelmarkten waar je entreegeld moet betalen. Dat vind ik dus niks. € 5,- entree om een kommetje van €1,- op de kop te tikken....Neuh.

Manlief gaat helaas niet meer mee. Zijn knie geeft al na een uurtje slenteren te veel trammelant. Die is naar de supermarkt gegaan om oranje Jumbollen te kopen.
En ik heb toch wel ietsjes langer tijd nodig om te slenteren. In een uurtje heb je nog niet de helft gezien.

Dus ben ik met een vriendin gegaan. Veel gezelliger en je ziet dan nog meer leuke dingen. Zij is helemaal gelukkig met een jasje dat zij heeft gekocht.
Ik ben ook leuk geslaagd.
Maar het belangrijkste is dat het leuk was samen. Lekker overal kijken, aan elkaar laten zien, meedenken  en leuke dingen doen.
Daarna natuurlijk mijn aanwinsten thuis laten zien.

Een gloednieuwe Tupperware Hollebol, een houten disneypuzzel en een houten mannetjespuzzel. Kleinzoon is hier nu nog wat te klein voor, maar het eet geen brood. Dus kan ik het gewoon bewaren. Die Hollebol kostte me maar 2,-. die laat je dan toch niet liggen?? Ziet er echt nog als gloedjenieuw uit.

Voor de keuken heb ik twee Boerenbonte vlaschaaltjes op de kop getikt. Daar zat ook de streepjescode nog onder van de nieuwigheid. Deze zijn wel net iets kleiner dan de vlaschaaltjes die wij nu gebruiken, maar dat geeft niks. Juist wel fijn; neem je als vanzelf ook minder toetje. En omdat onze kilo's wel wat minder mogen komt dat goed uit.
In het doosje zitten kaartjes voor het koken met minipannetjes. Ik dacht het mee te nemen voor dochter, omdat ik weet dat die zulke pannetjes heeft staan waar ze dacht ik, niet zo heel veel mee doet. Maar thuis zag ik dat de meeste recepten zo lekker en makkelijk zijn dat ik het doosje toch zelf hou. Het kan tenslotte ook in de soepkommen of in van die hele kleine schaaltjes die vaak gebruikt worden voor creme brulee.

Daarnaast heb ik deze wollen trui en een kleurige sjaal gekocht. Ik merkte op de vrijmarkt zeker ook dat de mensen het geld weer wat meer laten rollen. Er werd weer veel meer moois aangeboden dan vorige jaren. Ik denk dat er dus meer nieuwere spulletjes in huis zijn gekomen bij veel mensen. Tja en dan moet wat er eerst stond worden opgeruimd en liefst zelf verkocht.

Ik heb me ook laten verleiden tot een aardigheidje voor zoon;

 

twee Feyenoord handdoeken

Tja....

Ben jij nog leuk geslaagd of heb jij leuk verkocht? Of heb je Koningsdag heel anders gevierd?

Over vliegjes en vogels

Eergisteren zat ik tuffend en proestend op de fiets. Blij met een bril op en mijn mond stijf dicht. Allemaal vliegjes en mugjes! Ik hoorde ze gewoon als regen tegen  mijn jas aan tikken. Bah!
Ik dacht toen nog dat t tijd werd dat de zwaluwen weer komen. Die lusten die vliegjes en mugjes wel rauw!

En wat denk je? Gisteren gelijk al de eerste zwaluw gespot! Gisteravond rond etenstijd scheerde de eerste door de lucht. Later zag ik een tweede. Zwaluwen op de foto zetten is me nog niet gelukt.
Een zwaluw maakt nog geen zomer luidt het spreekwoord. Zomer is het ook nog zeker niet met zulke lage temperaturen. Overdag is het koud en snachts is het koud.
En toch trekken de vogels zich er weinig van aan. Niet dat wij weten tenminste.
 
Voor het eerst sinds 6 jaar hebben we weer inwoners in het vogelhuisje!
De koolmezen vliegen af en aan. Ik zag ze een paar dagen geleden al wat vaker het huisje in en uit gaan, maar was er toen nog niet zeker van. Op een avond stoof de hond als een wildebras naar buiten. Wilde hij de kat wegjagen die op de pergola liep. Blij dat zij dit gemerkt had. De kat had zo bij t huisje kunnen komen! Die zat echt al in het huisje te loeren. Hierdoor wist ik wel zeker dat er een nest in zat. Nu ligt er n stuk oud plexiglas boven in de hoop dat dit de kat tegen houdt. De koolmezen zijn niet teruggeschrokken van het plexiglas gelukkig. Vandaag zijn ze heel erg druk met af en aan vliegen.
Ik heb er even onder gezeten om wat foto's te maken.

Koolmezen vliegen af en aan.

Vorige week heb ik ook nog foto's gemaakt van andere vogels hier in het bos. Echt daverend van kwaliteit zijn ze niet, maar ik wil ze je toch even laten zien.

Vlaamse Gaai

Vlaamse Gaai

En met een beetje zoeken zie je hier de bonte specht.

Zo een beetje struinen en foto's maken, daar knapt een mens van op.

Persoonlijke teksten

Zo eens in de twee weken hebben wij een huiskring. Vanuit de kerk komen we in kleinere groepen bij elkaar thuis. Onlangs kwam het in onze huiskring zo spontaan op de teksten die je zo in je leven hebt meegekregen. Een tekst of een lied. Het was een boeiende avond, om zo elkaars verhalen te horen.
Een tekst kan naar je toekomen bij je bekering, bij je doop, bij je trouwen of bij andere bijzondere momenten in je leven. Of juist zomaar, maar is een tekst toch heel erg voor je gaan leven.

Al een paar dagen speelde ik met de gedachten om mijn teksten weer eens voor de dag te halen en ze met jullie te delen.
Nadat ik ze opgezocht had, heb ik ze al wel op de foto gezet, maar kwam ik er niet aan toe om het stukje te schrijven. Die dagen vliegen ook voorbij!

Dit is voor mij de oudste. De eerste.
Deze kreeg ik kort na mijn bekering. Ik heb 'm ooit van Irene gekregen in Zwolle. Ik had 'm in mijn bijbeltje geplakt. Die gebruik ik nu niet zo veel meer, ik gebruik nu de NBV vertaling.
Achterop t kaartje staat;
 Hannie,
Laat de keus die je 14 sept. '83 maakte in je leven doorwerken.
Jezus heeft je Lief!
Irene
Ik heb die datum nooit zo bijgehouden. Is dat al weer zo lang geleden?

Die zelfde tekst uit Jesaja is nog vaak, en op heel verrassende manieren naar mij toe gekomen. Ook op een affiche die ik jaren later kreeg na een prachtige stage in de bloemisterij bij moeilijk lerende en zeer moeilijk opvoedbare jongeren. Op die affiche stond een opstijgende zwaan. Erg mooi. Ik vermoed dat deze affiche verloren is gegaan bij mijn scheiding. Dat ik die toen niet heb mee kunnen nemen.

In 1985 later heb ik mij laten dopen. In Wapenveld. Daar kreeg ik deze kaart en tekst;

Ik weet nog dat ik dit helemaal niet zo'n leuke tekst vond. Houdt goede moed....Moed houden moet je als t moeilijk gaat...Dat wil je toch niet als voorbode krijgen? Dan is t toch veel leuker een tekst te krijgen waarin gesproken wordt dat je zult schitteren en schijnen voor de mensen om je heen? Of zoiets dan. Is toch veel leuker om te horen? Maar ja, Nu ik er na jaren op terugkijk is het toch een tekst die klopte. En een pittige tekst die klopt is toch mooier dan een leuke tekst die de plank mis heeft geslagen. Die voorganger heeft goed geluisterd naar wat God 'm influisterde om voor mij op te schrijven.

Weer jaren later kreeg ik na een gevolgde studie in winter 2006-2007 dit kaartje;

Dit zag ik echt als een knipoog van God. Ook als een bevestiging dat Hij echt opnieuw iets aan het doen was in mijn leven. Dat er veranderingen aan zaten te komen.

Deze tekst kwam terug in onze trouwbijbel. Wij trouwden op 16 oktober 2008.

Wat is t mooi om dit zo weer eens op een rijtje te zetten. Misschien lijkt voor sommige van jullie wel wat zweverig....Het leven was dit niet. En het leven is niet zweverig.

Ik vergeet bijna om de sleutelhanger te laten zien die ik ook al jaren bij me draag;

Die kreeg ik van mijn vriendin. In die tijd was er (nog) absoluut geen sprake van dat ik en mijn huis de Here zouden kunnen dienen. En toch gaf ze mij, heel bewust, deze sleutelhanger.
Het huis en het gezin veranderde.

Na ons trouwen in 2008 kregen wij een geschenk toegestuurd van het CET (www.truckplus.org)

Dit bordje hangt nu boven de deur. Zo lezend denk je misschien dat mijn hele huis vol hangt met bijbelteksten. Dat is niet zo. Ik wil als mensen in mijn huis  komen, niet om de oren slaan met tekstbordjes of spreuken.
Eigenlijk is dit zo'n beetje het enige bordje dat beneden hangt met een tekst.
Maar nu ik zo een samenvatting maak van teksten, zie ik wel een rode draad door ons leven. Mooi.

Wij bespraken dit in de huiskring en ik laat hier nu  God's leiding in mijn leven en de bijbelse spreuken zien. Voor jou kan dit weer iets heel anders zijn.
Heb jij  zelf iets met een tekst of spreuk die je nog steeds veel doet?

'n Andere keer schrijf ik weer over heel iets anders.

Gezegende Pasen!

Ik hoop dat je dit berichtje pas na de Pasen ziet omdat je het te druk hebt met lieve familie en vrienden om je heen.

Mocht dit nou niet zo zijn of je hebt even een stil moment om even op internet te struinen, dan wil ik dit moment gebruiken om je gezegende Paasdagen wensen.
Ja. Gezegende paasdagen, ook als je helemaal alleen bent.

Gezegende paasdagen, dat hangt niet af van de hoeveelheid familie en vrienden om je heen. Gezegende Paasdagen, dat gaat dieper. Al kan ik  moeilijk uitleggen in een paar zinnen waar hem dat in zit.
Dat zal ook voor iedereen anders beleefd worden.
Gezegende Paasdagen, ervaar ik in de vrede, de rust en nabijheid van God.
Die vrede, rust en nabijheid wens ik jou ook toe.

Op Facebook komen nu heel veel afbeeldingen voorbij met Paaswensen. Ik wil je er een paar meegeven;

We sturen elkaar nu wel plaatjes via Facebook, maar er worden geen feestkaarten verstuurd met Pasen. Best wel een beetje jammer, dat we, in onze westerse cultuur, het paasfeest toch een beetje onderwaarderen. Het Pasen geeft de essentie weer van het Christelijk geloof. Zonder opstanding geen Christendom. Het lijkt er op dat Kerst een veel belangrijker plaats heeft gekregen dan Pasen. Of heb ik dat mis?

De lampionplant in mijn tuin.

Het zal zo'n twee jaar terug geweest zijn. Ik had mijn zinnen gezet op de lampionplant. Die wilde ik zelf hebben in mijn tuin. Leuk, die feloranje ballonnetjes!
Ze zijn ook heel leuk.
Los in een glazen pot, of enkele exemplaren los op een houten dienblaadje met wat kaarsen...Ideeën genoeg. Echt een herfst decoratie dingetje.

Ik heb er nog een heleboel liggen.

Kistjes Lampionnetjes

Ik bewaar ze droog en donker. Dan heb ik er komende herfst ook nog weer wat aan.
Ik heb er ook nog wat opgehangen.

Die zijn intussen wel wat verbleekt. De foto valt ook wat lichter uit.

Toen ik mijn zinnen gezet had op de planten had ik er een lieve duit voor over, maar kon ze niet vinden om te kopen. Mijn collega had ze wel in de tuin. Van haar heb ik toen wat stekjes meegekregen. Ze waarschuwden mij dat ik ze wel apart moest houden in een hoekje in de tuin, want ze woekeren heel erg.
Ik was dus gewaarschuwd. Maar misschien herken je t wel; als je iets graag wil, kun je wel eens doof zijn voor adviezen...

Vorig jaar al hebben ze mijn hele tuin ingepikt! Dat laat ik dit jaar niet weer gebeuren. Sterker nog, ik ga met deze plant stoppen. Mijn tuintje is te klein voor dit spul. Zeker nu ik het grootste deel van dit blok wil gebruiken voor moestuin. Dus moet t eruit.
Nu ben ik continue bezig om elke punt die boven komt er met wortel en al eruit te trekken. en nu na 3 rondes, komen er nog steeds punten boven!
Het is er nog steeds niet uit.

Nieuwe puntjes Lampionplant.

Deze foto heb ik op 12 april gemaakt. 
Ondanks dat ik t nu als onkruid vind voor mijn tuin, heb ik er toch n beetje moeite mee om er er zo maar uit te trekken en weg te gooien.
Wil je ondanks mijn verhaal toch een wortelstekje van deze lampionnetjesplant, laat t me dan weten. Ik wil ze er graag voor je uit halen! Dan laat ik ze eerst iets groter worden, voor een beter resultaat voor jou.

Veel gekregen voor op het werk.

Wat zijn we afgelopen week verwend!

Vorige week vrijdag had ik het er met een groepje bewoners over dat het morgen 1 april zou zijn. En of zij nog iets wisten om als grapje uit te halen. Kwam er een man binnen en zei; Ja, we gaan flink breien."
Blijkt de man 3 grote bulkzakken vol wol bij zich te hebben! 3 van die grote witte zakken die vaak gebruikt  worden voor puin of transport van een kuub zand.

Hij had al contact gehad met iemand van de andere locatie. Op dat moment wist ik dat nog niet, maar was wel blij met deze wol. Al is t wel een beetje veel....Geeft niets, vinden we wel een bestemming voor.
Ik was er zo blij mee! Ik denk dat die man mijn blijheid wel gezien heeft. Ik heb m ook wel bedankt, maar heb helemaal vergeten om naar zijn naam of de naam van zijn bedrijf te vragen! Dat vind ik wel heel vervelend.

Nu is het leuk uitdelen met deze wol; Onze kast is vol, voor ons als zorglocatie, voor de breigroep die hier dekentjes breit voor een goed doel,  er gaat wol naar beide andere locaties, een telefoontje naar het Leger des Heils voor hun breigroep....

Twee dames druk ik de weer met het sorteren van de wol en het inruimen van de kast. 

Een paar dagen later was ik bij de supermarkt die de moestuintjes nu uitdeelt bij aankoop van 15,- of een actieproduct. Er stond een verzamelbak voor klanten die hun moestuintjes niet wilden. Deze konden ze dan doneren aan..... Hier stond welgeteld de naam op van 1 basisschool. Voor onze zorginstelling vroeg ik of wij er bij op mochten staan. Ze vroeg hoe veel moestuintjes wij nodig hadden. Niet zo heel veel, een echte moestuin hebben we niet. Kreeg ik een heleboel moestuintjes mee! ruim genoeg voor beide locaties waar we werken. Zo leuk!
Nu kunnen we hier verschillende activiteiten mee uitzetten.
Ziet u ze al groeien?

Voor die bedrijven zijn het relatief kleine giften. Maar wat maken ze ons er blij mee! Bedankt!

Slechte schuurdeur; houtrot

In de herfst zag ik dat de schuurdeur blazen begon te krijgen.  Toen ik op die bobbel drukte, prikte ik er dwars doorheen! Blijkt dat er water onder de verf is terechtgekomen. Dus het hout onder de verf is gaan rotten.

Ik heb wel eens iets voorbij zien komen in een reclame over houtrotvuller....
Maar ik denk dat je dan droog weer en droog hout moet hebben. Dus moet ik hiermee wachten tot het zomert. Anders droogt het hout niet. Het duurt alleen nog zo lang tot het echt zomert en het hout werkt ondertussen verder.
Het vocht trekt er meer en meer in en de deur begint ook uit te zetten. De deur klemt ook steeds meer. Straks hebben we spontaan een kattenluik in de deur. Zit ik niet op te wachten. Of iets kleiner; een muizenentree.

Ik zie er tegenop om die deur op te knappen of vervangen. Hoe moet dat opknappen nou precies? Of we nou het een of het ander doen, de deur zal dan toch weer geschilderd moeten worden. Bij een hele nieuwe deur moet er nieuw glas in, nieuwe sleutels aangemaakt worden, geschilderd. Wat zou zoiets kosten om het te laten doen?

Gek is dat, ik fiets naar de andere kant van de stad voor voordelige koffie, maar dit soort dingen.... Dan geef ik liever toch maar wat geld uit om het gemakkelijker goed te krijgen. Heb ik de kennis en de puf niet om dit op te pakken. Het zelf doen gaat mij boven de pet, maar ik zou ook niet weten waar ik zoiets kan laten doen. Ik denk dat je bij grootbedrijven als Gamma of Praxis onnodig duur uit zou zijn voor een complete deur.

Heb jij je schuurdeur wel eens moeten vervangen? Hoe heb jij dat opgelost?

Paaseitjes en nepkipjes.

Het is weer een paar dagen lekker weer. De lente hangt in de lucht en gelijk krijgt heel Nederland de zomer in de bol. Heerlijk.

De Forsythia bloeit, de eerste paaseitjes gekocht...

 

Vorige week heb ik me toch laten verleiden tot de aanschaf van twee kippen. Een heel erg rustige soort. Helaas leggen ze geen eieren en zitten ze de hele dag op dezelfde plek. Maar voer hoeven ze ook niet en straks eten ze niet al mijn slaplantjes op als de moestuin meer vorm krijgt.

Ik ben niet zo van beeldjes in de tuin. Te vaak vind ik het wat te nep. Deze eigenlijk ook. Ik heb me een keertje laten verleiden. Vaak past het niet bij het geheel. Zijn de beelden te groot of te kitsch.  Nou ja, voor deze prijs kan ik me een keertje te buiten gaan.

Heb jij beeldjes in je tuin?

De (Moes-) tuin in.

Het is warmer en zonniger buiten. Tijd voor de tuin! Hoog tijd. Alles loopt al uit. De eerste blaadjes lopen al uit van de appelboom, de tulpen zijn al zichtbaar en de narcissen in volle bloei.
Zaterdag hebben de de schutting gedaan. De schuttingpalen liepen niet meer in een lijn, dus moesten we een creatieve oplossing zoeken voor onze kant van de schutting.

Zo zag het er vorige week uit. We waren van plan om dan maar tussen de palen matten van wilgentenen te plaatsen en deze vast te maken op de dwars liggende balken.
We waren net begonnen met de eerste halve mat, toen de buurvrouw aangaf dat ze dit niet wilde. Omdat we met iedereen, en zeker onze buren, in vrede willen leven hebben we het plan aangepast en zijn we opnieuw naar de houthandel gegaan.  Extra hout gekocht er andere tussenbalken tussen geplaatst. Al doende bedachten we dat we het dan ook anders wilden doen en de staande balken dan ook achter de matten wilden hebben. We hadden die eerste mat gehalveerd, dus moest er weer een andere, langere mat komen.
Veel gedoe en extra kosten, maar het resultaat mag er  zijn;

(Het beeld vertekent een beetje door de schaduwen.)

Tijdens het kopen van het hout en de wilgentenen matten hebben we ook even rondgekeken bij de tuincentra.  Wat je daar allemaal ziet voor het moestuinieren! Complete bakken, met vakverdeling, grond en plexiglas overkappingen. Ik hoefde maar ja te zeggen en het had in de auto gestaan. Maar ik wilde ze niet. Zou ik er beter van gaan tuinieren? Zou het mijn tuinierplezier verhogen? Of zou het alleen maar mijn tuinierkosten verhogen?
Soms heb ik na een paar dagen spijt dat ik een aankoop niet heb gedaan. Nu heb ik dat nog steeds niet. Die bakken niet in ieder geval. Wel twijfel ik nog over zo'n kleine gietijzeren potkachel voor in de tuin.
Zoiets;

Ach, n mens moet toch iets te willen houden? Want zeg nou zelf, ze zijn toch aardig prijzig. Al kan ik wel  t sprokkelhout uit t bos halen....

Eindelijk stond de schutting, dus maandagmiddag ben ik gelijk weer aan de gang gegaan voor de moestuin. Moestuin, dat klinkt heel wat. Het is misschien net 2,5 meter lang en n kleine meter diep. Het onkruid eruit gehaald en het koepeltje opgezet voor de eerste kweek.

Ik heb ooit wel eens stukjes gelezen over planten die goede buren van elkaar zijn, en planten die dat niet zijn. Maar vandaag had ik dat stukje net even niet bij de hand, dus heb ik willekeurig wat gezaaid. Ik zie wel. Pluksla, Roomse Kervel, Komkommer, Romatomaat, Radijs, Stamslaboon en rode biet heb ik er nu in staan. Sommige hiervan zijn wat oudere zaden, dus is de kans groot dat die niks gaan doen. Heb ik het toch geprobeerd. Niet zomaar weggegooid. 
Voor de koepel zie je nog een struikje van de broccoli, of wat t had moeten worden. Ik heb er wel enkele ministukjes van af kunnen halen. Helemaal links achterin de koepel zie je een klein struikje. Dat is wat overgebleven rucola.
Ja, van de moestuintjes van AH van vorig jaar!  Broccoli ook trouwens.

En voor de moestuintjes van dit jaar.... Staat de kweekbak ook vast klaar.

De moestuintjes moeten nog komen. Dat wordt komende weken minder boodschappen doen bij de supermarkt om de hoek, maar "helemaal" naar de AH fietsen. T is iets verder, valt dus wel mee hoor. Ik denk ook niet dat ik er echt  speciaal voor de moestuintjes naar toe zal gaan. Denk ik. ;-)

Verandert zo'n supermarktactie jou een beetje in je aankopen? Wanneer laat jij je verleiden door een winkel?

Mocht je er niks mee doen.... Ook voor mijn werk zoek ik er een paar. Dan wil ik die op woensdagmorgen gaan inzaaien, met mijn vaste woensdagmorgengroep.

Hond Zita wordt oud. En mobiele dierenarts is iets nieuws.

Dit is onze hond Zita.
Deze foto is genomen zo rond haar 14e verjaardag.
T kan een weekje ervoor of erna geweest zijn. Ze is een kruising Husky volgens haar paspoort. Iets daarvan kun je zien in haar ogen; een oog ijsblauw en een oog bruin, met een taartpuntje lichtblauw. Verder kun je het niet echt heel goed zien. Ze wordt vaak verward met een witte herder. Daarvan lopen er hier steeds meer in de buurt. Zo ineens zie je deze hond meer en meer. Ik vermoed dat ze populair zijn geworden.

Zita  is dus al 14. Ze is als pup uit het asiel gehaald toen ze 10 weken oud was. Ze is nooit ziek geweest. Ook nu is ze op zich nog gezond. Zit goed in de vacht. Wij kennen haar en weten dat haar vacht wel wat dunner is geworden en ze minder is gaan verharen. Eindelijk! Zou ik bijna zeggen. Ze verhaarde het héle jaar door. Ze werd wel eens haarbal genoemd.

We merkten niet alleen dat ze minder verhaarde, maar ook strammer bij haar achterpoten werd. Slaperiger. Kwam minder haar bench uit. Begon af en toe ook verschijnselen te tonen van incontinentie. Lijkt ook wat vergeetachtiger te worden. Dan loopt ze naar haar bak toe en halverwege lijkt ze zich af te vragen wat ze ook al weer van plan was en gaat weer terug de bench in. Of gaat 3x achter elkaar naar haar bak toe, neemt een slok water of een hap voer en gaat weer terug. Dat ze aardig doof is weten we ook al een tijdje. Vandaar dat we haar niet zo vaak meer los laten lopen, even een seintje geven kom, gaat makkelijker met de riem als roepend.

Onlangs hebben we een advertentie gezien van de mobidierenarts. Dit is de oplossing voor onze hond! En voor andere dieren denk ik. Deze dierenartsen komen aan huis. Ja, weet ik, doet elke dierenarts, maar deze werken andersom. Bij de gewone dierenarts moet je in principe met de hond naar de praktijk komen. Wil je dat de arts bij je thuis komt, moet je hier flink voor in de buidel tasten. En het voelt als vragen om een gunst. Iets speciaals. Bij de mobidierenarts is het andersom. Daar komen ze in principe bij je thuis. Veel fijner! Ja natuurlijk betaal je ook voorrijkosten, maar ook die zijn lager.

Deze dierenarts is vorige week bij Zita geweest.Om eens te kijken hoe het met Zita nu echt is. Wat een rust geeft dat voor het dier. Geen gestress in de auto of in de praktijkruimte.
Zita heeft een hartruis, waardoor haar oude lijf nu toch nog topsport moet leveren. Dus veel rust nodig heeft en minder lange afstanden wandelen. Dat deden we al, want dat hadden we al aangevoeld. Lange stukken wilde niet meer. We hebben nu een ruime week pijnstillers geprobeerd omdat ze een stramme achterhand heeft. Dat gaat goed en hier gaan we mee door. Ze komt veel meer spontaan de bench uit en is weer levendiger. Een pijnvrije oude dag!
Op de foto hierboven zie je dat Zita ook weer met haar achterste naast het kleedje ligt. Niet handig als ze druppeltjes urine verliest. Dus hebben we toch weer een kunststof mand aangeschaft. Dan kan dit opgevangen worden in t kleedje. Die kan vaak in de was. Het laminaat niet.

Met deze twee kleine aanpassingen hopen we Zita een fijne oude dag te geven.

Ik weet niet of de mobidierenarts overal in het land opereert of dat ze hier in Harderwijk als eerste dit idee oppakten.

De webiste in Harderwijk is; www.mobidierenarts.nl. 
Ik wil jullie gewoon ook laten weten dat deze mogelijkheid er is. Dit is geen reclame op hun verzoek, of omdat ik er geld mee verdien.
 

Thuis en in de tuin aan de gang

Zomaar ineens twee dagen niet werken; Een hele maandag en dinsdag vrij.
Dat geeft een boel tijd om de dingen thuis eens een beetje aan te pakken. De belasting is de deur uit. De strijk gedaan, en gelijk mijn beige broek teruggevonden. Een broodje gebakken, rijstepap gekookt.
Narcissen geplukt in het slingerbos.....maar dat doe ik toch maar niet meer.... als ik bramen ga plukken, houd ik altijd minimale heuphoogte aan. Je moet er toch niet aan denken dat er een hondje over je bramen heeft geplast. Bij de narcissenplukkerij was ik dat even vergeten. Tja...Die gingen stinken, naar.... Dat doe ik maar niet meer.

De nieuwe zwarte broek heb ik korter gemaakt. De boel eens flink afgestoft.
Vandaag hangt de was voor het eerst buiten in de zon.
Zo ineens heb ik een hoop liggende klusjes af. En dat geeft een voldoening!
Ik heb de maten genomen van de schutting van de buren. We zouden deze samen plaatsen, maar bij de buren kwam er iets tussen en ineens stond dit er;

Aan onze kant zaten er nog planken tegenaan. die heb ik er vorige week ook afgeschroefd.

Nu moeten we op zoek naar een oplossing zodat het er voor ons ook toonbaar uitziet. Er aan onze kant planken tegenaan timmeren kan niet, omdat de planken nu niet meer recht op 1 lijn staan.

We overwegen om komende zaterdag dan maar wilgenmatten te kopen en die ertegenaan timmeren. die zijn flexibel. Er een andere schutting pal naast plaatsen, zou ook nog kunnen. Maar ik zie op tegen al dat werk.
Van mijn pa hoorde ik dat bij mijn zus een complete schutting geplaatst is door vaklui voor 200,-. Dat is ook nog weer een optie. Maar we moeten niet te lang wachten, de tuin en de appelboom loopt uit. Straks kunnen we nergens meer bij.
Het is nog even zoeken wat we nu gaan doen.

De belastingaangifte; beetje schuiven op t eind loont.

Ik ben weer bezig met de jaarlijkse puzzel die belastingaangifte genoemd wordt. Ik vind dat altijd leuk om te doen.
Tja, iedereen zijn .... toch?

Het lijkt erop dat we dit jaar quitte spelen in de aangifte. We hebben al wel elke maand geld terug gehad via de voorlopige aangifte. Meestal kwam daar bij de aangifte nog wel wat bij.
Dit jaar lijkt het er op dat we quitte spelen. De een moet 3,- betalen en de ander 1,- ontvangen. De belastingdienst hanteert een ondergrens voor de te betalen en de te ontvangen bedragen. Als wij t zo laten krijgen wij er dus niks meer bij. Niks betalen en niks ontvangen.

Het spelen  met die ondergrenzen pakt leuk uit als je oplet. Hoe werkt het?
als je fiscaal partners bent mag je op te eind van de aangifte schuiven met het eindbedrag op de aangifte. In de praktijk komt het hele bedrag vaak op t bordje van de meest verdienende partner omdat je dan de hoogste aftrek geniet.
Even over die ondergrenzen van de belastingdienst.
Als je bij moet betalen,  en dit minder is dan 45,- hoeft dat niet. 
Als als je terug krijgt, en dit is minder dan 14,- dan krijg je dat niet.

Dus kunnen wij nu zo heen en weer schuiven dat de een 43,- moet betalen en dit dus nu niet hoeft. De ander krijgt 39,- terug en krijgt dit dus wèl. Door dit schuiven krijgen we dus toch nog 39,- aanvulling op de voorlopige teruggaaf.
Leuk toch als n beetje puzzelen je dit oplevert?

Is het aangifte doen voor jou ook een leuke puzzel of een soort corvee, die je elk jaar uitbesteed?
Ik laat de aangifte ook altijd even "weken" voor ik m opstuur. Vorige week heb ik het grootste deel al ingevuld. Ik stuur m nooit gelijk na het invullen weg. Wie weet ontdek ik nog dingen. Zo ontdekte ik die ondergrenzen vanavond en ben ik er mee aan t schuiven gegaan.

Boeket bloemen voor vorige bewoners, na 6 jaar.

Vorige week werden er bij ons een boeket bloemen bezorgd.
Nou ja, bij onze buren. Dus wij naar de  buren om het boeket op te halen. Bleek het niet voor ons. Was het voor de vorige bewoners.
Wij wonen hier al 6 jaar!
Was van de ING bank. Met excuses voor het ongemak (voor die vorige bewoners dan).
Enkele dagen ervoor hadden we post van de ING voor ze gehad. Die lag klaar om naar hen door te sturen. Denkend dat het een jaaropgaaf of zo zal zijn, zoiets maak je niet open, maar stuur je door.  Moest alleen het adres weer even opzoeken. Toch is het wel raar, na 6 jaar. We kregen eigenlijk nooit meer post voor de vorige bewoners. Op een enkele reclamefolder na.

Onze vorige bewoners zijn mensen van midden 80 jaar of misschien al wel ouder. Die ga je niet zeggen dat er hier een bloemetje voor ze staat. Of ze die even komen ophalen.
Nu we met dat boeket in onze handen stonden moesten we toch maar even in de auto stappen om dit naar hen toe brengen.

Bij het afgeven van het bloemetje herkende ze ons al niet eens meer.

Met het excuusbloemetje om een fout goed te maken hebben ze gelijk weer een nieuwe fout gemaakt door het op dit oude adres te sturen en niet naar hun nieuwe adres. Toch jammer, nu gaf het weer ongemak voor ons.

Ik denk dat wij het na bezorgd hebben omdat deze mensen al echt oud zijn. Bij veel jongere mensen had ik ze gebeld met n kom t maar even halen. Zou jij na 6 jaar dit bloemetje nog hebben na bezorgd?

Ben jij ook nog niet zeker over wat je wil stemmen?

Ben jij ook nog niet zeker over wat jij wil gaan stemmen? Er is nu zoveel gaande in de politiek.
Misschien stem je voor het eerst?
Of vind je het nu wel tijd om er toch maar weer eens gebruik van te gaan maken.
Er was een tijd dat men gewoontetrouw  net zo stemde als je pa en moe. Of je partner. Vrouwen hebben hier eigenlijk nog niet zo heel erg lang stemrecht. Pas sinds 1922. Toen mochten ze stemmen voor de tweede kamer verkiezingen.

Nederland liep toch nog voorop bij het toekennen van het vrouwenkiesrecht ten opzichte van Frankrijk en België. In die landen kwam er pas na de tweede wereldoorlog vrouwenkiesrecht. 

Het was nog heel lang gebruik om je man te vragen waar je het beste op kon stemmen.

Nu  kan iedereen zelf zijn beslissing maken. Maar wat is het soms moeilijk! Zeker nu. Er is zoveel gaande. Je hoort veel politici van alles beweren. Voor je uitgevogeld hebt hoe je er zelf over denkt, of wat de gevolgen zullen zijn van je keuze, is de verkiezingsdag alweer voorbij. Soms is het juist waar je zelf dagelijks tegenaan loopt, daar hoor je de politici niet over. Moet je eerst weer uitpluizen waar het staat in de verschillende verkiezingsprogramma's en hoe het er staat. Voor je dat goed en wel gevonden hebt is de verkiezingsdag al weer voorbij.
Verleidelijk om dan maar thuis te blijven. Maar eigenlijk ook weer niet....

Wat ik heb gedaan is verschillende kieswijzers er op na slaan en ze allemaal domweg uitproberen. Ik merkte dat ik toch wel in een bepaalde hoek uitkwam, daardoor weet ik nu wel wat ik wil gaan stemmen.

www.kieskompas.nl

www.stemwijzer.nl 

www.groenkieskompas.nl 

www.defiscalestemwijzer.nl
www.jongerenkieswijzer.nl

Zelfs de jongerenkieswijzer heb ik als 52 jarige gedaan, en kwam toch op n bekende plek uit.

Hier in onze stad is een bord geplaatst voor de verkiezingsposters.
Alleen; Ik vind het een dood ding! Alle posters hangen keurig allemaal  op volgorde, allemaal in dezelfde lijn, allemaal in dezelfde grootte. Het lééft niet. Je ziet de paal staan, met allemaal bonte plaatjes, maar de echte afbeelding op zich, het detail, zie je niet.

Ik vind een ouderwets verkiezingsbord toch het leukst. Een houten wandplaat, eerst nog kaal. Dan komt voorzichtig de eerste poster. Een paar dagen later fiets je er weer langs en zijn er ineens 3 bijgekomen, waarvan één hele grote joekel. Vervolgens regent het dagen achtereen en bladdert er weer eentje een beetje los, raakt een politicus zijn haren kwijt doordat er wat afscheurt... Ik mag dat wel.
Zo'n bord lééft.

Verkiezingsposters voor de ramen, heb ik ook nog niet zoveel gezien. is dat ook een uitstervend iets?

Weet jij al wat je gaat stemmen?  Wat is voor jou belangrijk bij je keuze?

Over rookworst. En zout.

Rookworst heeft bij ons in het gezin een ware ontwikkeling doorgemaakt.
We zijn begonnen met de allergoedkoopste rookworst uit de supermarkt. Precies, omdat die de goedkoopste was. Voor €0,69 of zo had je je vlees voor die dag. Ik heb het nu over de tijd dat we met zijn drietjes waren, ik met mijn twee kinderen. Dat is al weer een hele tijd geleden.

Later kregen we het wat breder en proefden we de rookworsten van het grote bekende rookworstmerk. Maar die vonden we geen van allen lekker. Wij vonden 'm zuur smaken. Dus toch weer terug naar de goedkopere. Intussen was ik weer getrouwd en hadden we het wat breder. Konden we ons iets duurdere rookworst veroorloven, maar deden we dat niet omdat we dat merk niet lekker vonden.

Nog weer later at ik eens ergens grovere rookworst. Die was ook wel lekker. Toen, op mijn werk eens grovere rookworst, vers van de supermarktslager. Die was nog lekkerder. Wel wat zoutig, zeg maar rustig zout. Maar lekker!
Die had ik dus daarna een paar keer gekocht voor thuis. Die was wel een stuk duurder. :-(
Het stukje worst op het bord werd daardoor wel ietsjes kleiner.
Maar ondertussen zijn de kinderen ook groter geworden en meer fijnproevers. Manlief was dat al. Ze gingen niet meer voor het groot, maar voor de smaak.

Zoals je weet hebben we een tijdje terug flink ingeslagen bij de slachter, uit het dorp van mijn pa. Ook rookworst.
Die was gewoon lekker. Maar die raakte op. Dus toch weer een rookworstje van de supermarktslager gekocht. Die was met toch zout ineens! Toen pas proefden we het echte verschil.
Die zoute rookworst willen we niet meer.
Dan maar eens proberen bij de slager tegenover de supermarkt? Mwah...Houdt niet over.

Vorige week dus toch maar weer extra vroeg naar het dorp van mijn pa om rookworst en ander vlees in te slaan. Ik heb toen een flinke voorraad ingeslagen. Bij controle van de kleine lettertjes bleek dat in supermarktrookworst 3 gram zout per 100 gram zit. Die van onze slachter 1,24 gram. En de worst werd alleen maar lekkerder door t lagere zoutgehalte.
Gelukkig kan je rookworst invriezen....

Even nog een leuke annecdote; Ik heb vorige week ook verse worst gekocht. Ik bestelde er 12, denkend aan saucijsjes. Ik denk dat is mooi, kunnen we er 3 of 4 keer van eten. Had ik er toch helemaal niet aan gedacht dat verse worst net zo groot is als een rookworst! Dat wordt dus komende maanden elke week wel een keertje verse worst eten. ;-)

Verantwoord autorijden door ouderen

Hoe bepaal je wat nog verantwoord autorijden is? Hoe bepaal je dat voor een ander?

Bij een bepaalde hoeveelheid drank op is het niet meer verantwoord. Hier zijn wettelijke normen voor.
Je moet ook voldoende verstand hebben om de theorie en praktijk van het rijden te beheersen.
Heb je epilepsie dan worden er ook strikte eisen gesteld.
Maar hoe zit het met de ouder wordende autorijders?

Als je die vraag op een verjaardag neerlegt, dan is steevast het antwoord; Ouderen worden  toch gekeurd? Keuring voor ouderen gaan voor zover ik weet vaak om het reactievermogen, het gezichtsveld en inzicht in het verkeer.
Maar juist op hoge leeftijd kan de gezondheid snel veranderen, lees achteruit gaan.

Meer dan 645000 ouderen boven 75 jaar hebben nog hun rijbewijs. Het aantal 75+ met een rijbewijs is groeiend.
Maar de verkeersintensiteit óók. En de agressievere rijstijl in het verkeer óók. Of defensief, als dat minder erg klinkt. De techniek in de auto lijkt soms makkelijker te worden, maar is het voor ouderen niet altijd. Het wordt soms ook gecompliceerder. "Vroeger" deed je je autolampen aan of uit. Nu heb je dimlicht, stadslicht, groot licht, automatisch licht, dagrij licht.....En dat is alleen over de voorlampen. Bij het één is de verlichting achter wel aan, bij het ander niet.

Kunnen ouderen hierin mee?

Hoe bepaal je zelf als oudere of het nog gaat of niet meer? Want je wil niet zomaar je auto en je rijbewijs inleveren. Je levert dan veel meer in; Je eigen regie over je mobiliteit. Zelf je bezoeken afleggen, zelf je boodschappen halen, dus ook zelf uitkiezen wat je wilt kopen, en waar. Wanneer.

Hoe hou je je rijvaardigheid op peil? Enkele tips;
- Zorg dat je verkeerskennis op peil blijft. Elk jaar verandert er wel iets. Neem tijd om de veranderende verkeersregels op te zoeken en te leren. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor de ouderen. Voor iedereen. Ik denk dat als iedereen die 10 jaar of langer zijn rijbewijs heeft, een theorie examen zou doen, een groot deel zou zakken.
- Vraag eens aan je huisarts wat die over jou en je medicijngebruik zegt over het autorijden. Wat doen je medicijnen met je?
- Heel regelmatig zijn er speciale rijlessen of rijtoetsen voor ouderen. Je kunt dan eens ervaren wat een instructeur over je rijden zegt. Hij heeft geen mogelijkheden je rijbewijs af te pakken, dus daar hoef je geen angst over te hebben.
- Hou er rekening mee dat je lijf ouder wordt. Dat merkt je ook bij het over je schouder kijken, reactievermogen, maar ook is je lijf zelf trager. Het andere verkeer is dat niet.
- Hoe is het met je zichtveld en gehoor? Hebben je ogen nog een brede blik? Hoor je alles nog goed?
-Hoe gaat het met het combineren van taken tijdens het rijden? Richtingaanwijzer, schakelen en voorsorteren tegelijkertijd?

Wat nu als pa of ma nog steeds wil autorijden?
Dat vind ik een hele lastige vraag.
Mijn pa heeft op n gegeven moment zijn rijbewijs voor auto ingeleverd en m omgeruild voor brommerrijbewijs. Op zijn snor-brommer toert hij nu in de buurt. Is toch minder snel als een auto. Heb je ook iets meer tijd om in te spelen op wat er op je af komt.
Schoonpa rijdt op zijn 85e nog auto. Geen grote afstanden. Naar het andere dorp, zo'n 25 km verderop. Daar wat boodschappen doen en dan weer terug.
Hij rijdt al wel minder dan enkele jaren terug. Toen waren het nog grotere afstanden. Ook rijdt hij al minder vaak. Alleen op goede dagen. Als zijn lijf in goede doen is. Maar is dat ook goed genoeg voor in het verkeer? Zou je als vrouw van, durven aangeven dat je je niet zo heel veilig meer voelt in zijn auto? Nog een stapje verder; Zou je dat aan je kinderen durven toegeven?
Schoonpa vindt zelf dat hij prima rijdt. Hij is levenslang beroepschauffeur geweest, dus hij weet t best. Vindt hij.
Als wij bij hem op bezoek zijn krijgt hij regelmatig hartkrampen. Hij duikt dan wat in elkaar om dat op te vangen. Soms gaat t zelf na een paar tellen over, soms heeft hij een pufje nodig. Hij zegt geen krampen te krijgen tijdens het rijden, want dan praat hij niet zoveel.
Ik vind het maar een eng idee. We proberen het tevergeefs wel eens ter sprake te brengen....
Andere zonen geven ook aan dat het pa's beslissing moet zijn. Dat zij hem t rijbewijs niet gaan afnemen. Wetende dat hij dan ook zijn mobiliteit kwijtraakt.
In het verzorgingshuis waar ik werk is ook een man die nog steeds heel boos kan worden op zijn zoons. Hij heeft het ook ervaren dat zijn zoons hem zijn rijbewijs afgepakt hebben. Terwijl hij nog best kon rijden. Zat ook alle dagen langs de weg. Dus hij wist t wel. Toch hebben zijn zoons zijn rijbewijs afgepakt. Die boosheid, dat verwijt is een blijvertje als je zoiets bij je pa zou doen. Maar aan de andere kant...
Als pa wel het gaspedaal indrukt in plaats van de rem? Of als de kramp hem tijdens het rijden overvalt? Wat dan? Zou je hiervoor de huisarts mogen benaderen? En eigen regie dan? Of houdt die op waar je mogelijk anderen in gevaar brengt?

Gelukkig vindt hij het nu steeds te koud om naar buiten te gaan. Hoeft die beslissing nog niet vandaag te vallen....

Heb jij wel eens voor dit dilemma gestaan? Hoe hebben jullie dit opgelost?

Zegeltjes en punten sparen...Wacht niet te lang met inwisselen!

Schreef ik een paar dagen terug over mijn zorgvuldig gespaarde Euroclix...Daar is totnogtoe helemaal niks mis mee.

Wèl met andere punten die ik even zorgvuldig had gespaard...:-((

Kwam ik van de week bij de kapper, hoorde ik haar tegen een andere klant uitleggen dat het puntensysteem per januari was vervallen. Dat ze het zelf ook wel zuur vond: Pas half december hoorden de medewerkers dat het systeem per januari verviel. Dus alleen de klanten die in die laatste 2 weken van 2016 naar de kapper zijn geweest hebben hun punten kunnen omzetten. Alle anderen zijn alles kwijt. Zij vonden het zelf ook zuur. Konden ook echt gelijk niet meer in het oude systeem vanaf 5 januari. We konden de kaart doorknippen en weggooien zei ze.

Die kapperspunten ben ik dus kwijt.
Dat heeft me wel aan het denken gezet over de Euroclix en de pot met andere spaarzegeltjes.  Die heb ik vanavond maar eens leeggekieperd op tafel. Alle oude spaarkaarten maar eens opgezocht en gekeken wat ik nog heb.
Dit is globaal mijn oogst;

Nog enkele spaarkaarten van
bakkerij Het Stoepje,
van Gouda's Glorie,
van Gulf benzine, (Kan ik er nog wel iets mee?
de lokale bloemist (Spaarkaart vol, Morgen gelijk inwisselen!!)
Douwe Egberts ( Wel 695 punten....theelepeltje?),
van de schoenenreus (Die is failliet, toch?)
en nog een hoop losse zegeltjes van "geenideewaarvandaan"

Heb jij ook zo'n pot met allerlei zegeltjes? Misschien niet zo'n gek idee om 'm toch eens op de kop te zetten en te kijken wat je concreet kunt oogsten.
En er maar gelijk werk van maken, toch zonde om t bij t oud papier te moeten gooien.
Die euroclix ga ik ook toch maar inwisselen.