16 mei 2018

Mijn werkgever denkt dat ik vakantie heb ...

Vorige en deze week zijn man en en ik twee weken vrij van onze werkgever. Ze noemen dit vakantie.
Thuis is het een drukte van belang; De kozijnen waren beneden nog steeds het donkerbruin van de vorige bewoners. Door alle gebeurtenissen afgelopen jaren is het schilderen er steeds niet van gekomen. In deze vakantie is het er dan toch van gekomen.
En wat is de woonkamer daar van opgeknapt!


Het rolgordijn achter en de luxaflex van de voorkant hebben we grondig schoongemaakt en kan nog prima een ronde mee. De een noemt dit duurzaam, de ander zuinig. T is maar net welke draai je er aan geeft. Het is nog mooi en functioneert nog goed. Al hebben we wel heel veel moeten prutsen om de luxaflex weer aan de praat te krijgen. En wat is dat dan leuk als dat lukt!


                 














En deze deur staat nu nog maar in de grondverf. Het ziet er nu al heel anders uit.   
  




































































































































































 
.......








Deze week hebben we ook afscheid moeten nemen van Zita. Zita was 15 jaar bij ons. Zita ging al een tijd achteruit. Ineens was daar dan toch de dag dat we zagen dat het voor Zita niet fijn meer is. Vermagerd, oud geworden, incontinent, zwabberend op haar poten, nee, dat is geen hondenleven. Dat wil je een hond niet aandoen. De maandag na het weekend is de dierenarts geweest. Wat hebben we hier gehuild met zijn allen. Zo'n dag breekt je ook op. Echt zwaar.
Zita;

.....
Vandaag hebben we de spullen van zoon weer uit Rotterdam opgehaald. Eerst een achterdeur ophalen in Vaassen. Gekocht via Marktplaats. Daarna naar Rotterdam. Zoon woont 59 treden hoog! Derde etage. Van die smalle houten tredes, uitgesleten door de jaren.
Zoon woont al weer een tijdje thuis na een gestopte studie. Veel van zijn spullen stonden nog in Rotterdam. Gaat het in september in Utrecht proberen. Dan moeten zijn spullen dus weer naar Utrecht. Eerst daar nog een kamer vinden...

De passpiegel hangt intussen ook waar ik hem wilde hebben.
De rucola en spinazie zijn doorgeschoten en gaan al bijna bloeien.
Met een collega hebben we tuinplantjes geruild; zij had lelietjes van dalen over en ik lampionplantjes. Die zijn ook gepoot.

Tijdens de heel warme dagen hebben we ook wel van de zon genoten hoor. Toen was het te warm om te klussen. Vandaag vond ik het eigenlijk ook te warm om te verhuizen, maar ja de bus was al afgesproken. Dus toch maar doorgezet.

Misschien hebben we morgen wat spierpijn van al dat trappenlopen. Gaan we een dagje niet verder met verven. Gaan we lekker bij vrienden koffie drinken!
Vrijdag schilderen we wel weer verder. Of donderdagmiddag al, kan ook.

1 opmerking:

  1. Hoe moeilijk ook, dit was de enig juiste beslissing die jullie konden nemen voor Zita. Veel sterkte gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen